Хокејот може да биде иднина на многу млади
Македонија нема арена за хокеј, но има хокеарска репрезентација. Условите за овој спорт не се идеални, но македонската спортска јавност може да се гордее со златниот медал од неофицијалното Светско првенство за држави без затворени хокеј-арени „Девелопмент куп“, што се одржа во Германија на крајот на 2018 година. Средното училиште „Никола Карев“, пак, може да се гордее дека во редовите на хокеарската репрезентација го има средношколецот Бојан Басилковски, кој е најмладиот репрезентативец. Тој е трета година во ова скопско училиште и во разговор за „Медиум“ зборува за неговата љубов кон овој спорт, за условите во кои тренираат, за тоа како истовремено се справува со училишните и со обврските кон хокејот итн.
Медиум: Колку време тренираш хокеј и од каде желбата да се занимаваш со овој спорт?
Бојан: Јас се занимавам со овој спорт повеќе од 6 години. Мојата желба се роди кога за прв пат застанав на лизгалки и го почувствував мразот во моето срце. Исто така за тоа е заслужен и мојот татко.
Медиум: Какво беше чувството кога освоивте прво место?
Бојан: Чувството беше неповторливо поради тоа што за прв пат се сретнавме со ваков голем предизвик и бевме горди на нашата постигната цел и покрај сите наши услови за работа.
Медиум: Дали мислиш дека хокејот има иднина во Македонија?
Бојан: Со хокејот во Македонија можат да успеат и да просперираат и младите како мене, но и сите преостанати кои имаат желба и љубов кон овој спорт. Исто така, потребано е да се изгради една мала затворена хала која би ни помогнала да постигнеме и поголеми успеси од овој и да се класифицираме во поголемите лиги.
Медиум: Што е неопходно за подобри услови и развој на хокејот?
Бојан: Пари, лојалност, помош од нашата држава, спонзори и различни финансиери кои се љубители на спортовите.
Медиум: Како се одвива еден тренинг?
Бојан: Тренингот се одвива во спортскиот центар „Борис Трајковски“. Тренираме во вечерните часови, од 22 до 23.15 часот. Јас сум најмладиот, што значи тренирам со повозрасните играчи од мојот тим и е доста напорно.
Медиум: Кој е твојот спортски идол?
Бојан: Мојот спортски идол е Александар Овечкин-Руски (играч во НХЛ) поради тоа што е една од најголемите ѕвезди на современиот хокеј.
Медиум: Дали поминувате време заедно со екипата и кога немате тренинзи?
Бојан: Во летниот период, кога немаме тренинзи, постојано сме заедно, правиме суви тренинзи и понекогаш одиме на забави.
Медиум: Дали ти е потребно повеќе време како најмлад играч за да се вклопиш со поискусните играчи?
Бојан: Воопшто не чувствувам тешкотии, бидејќи постојано сум со повозрасните играчи од мене кои се на возраст од 22 години, па и повеќе.
Медиум: Имаш ли трема пред натпревар и како ја надминуваш ако постои?
Бојан: Не, воопшто немам трема пред натпревар ниту, пак, за време на натпреварот и покрај тоа што сум најмладиот играч.
Медиум: Дали играњето хокеј ти одзема време за училишните обврски?
Бојан: Ако секој човек добро си го испланира своето време, би ги постигнал своите замислени цели. Училиштето ми излегува в пресрет и најголем дел од професорите се гордеат со мене и ме поддржуваат.
Авторки: Теодора Вељановска и Анастасија Ѓорѓевска, трета година во СУГС „Никола Карев“ – Скопје