Зошто се важни воннаставните активности?
„Меките“ вештини тешко се учат. Но затоа воннаставните активности помагаат да се промени тоа. Областите кои овие активности ги опфаќаат се спортот, разните друштвени игри, уметноста, музиката, драмата, поезијата, програмирањето,
Во свет кој е осуден на пропаст, дали критичкото размислување е новиот херој?
Критичкото размислување претставува човекова свест која е изложена на секојдневни надворешни влијанија. Справувањето со тие влијанија е почетокот на новиот свет каде општеството не е само безгласна буква. Во свет каде
Медиумската писменост низ очите на младите
Младите не само што можат да ги стекнат вештините за медиумска писменост, туку тие можат да бидат и нејзини најголеми промотори, или амбасадори. Бидејќи тие не само што можат да
Симултанка против пет предмети
Голем дел од светот забави, запре со својата динамика соочен со невидлив непријател кој е присутен насекаде. Секој од нас наоѓа начини да симулира секојдневие, налик на досегашното. Потклекнуваме пред
Вонредната состојба и образованието
Полека истекува втората недела од прекинот на наставата по сите образовни нивоа, заради ширењето на корона вирусот. Според почетните насоки, прекинот треба да трае две недели, што значи дека наставата
Најтешката лекција ја учиме покрај празните ученички клупи
Се обидувам со очи на обичен минувач да ја поминам улицата како и секогаш, без да размислувам за нештата, но не можам да ги излажам очите, посебно кога треба да
Репортажа од врвот на Баба: Искачи го Пелистер
6:00 часот наутро. Другите се сé уште в постела и спијат „изморени” од вчерашната журка која траела до раните утрински часови. Мојот ранец со цела потребна опрема ме очекува, тукушто
Хјустон, имаме проблем!
д-р Тамара Ќупева „Јавна соба“ и јавните арени во Капиштец се крајно сериозна и алармантна порака дека учениците се заглавени и заборавени меѓу оправдувањата дека некој друг е виновен за овие
Системот ги исфрли генерациите во провалија
Да ви ги откријам тајните муабети што ги водиме во провалијата. Прво, се водат тајно затоа што нема кому да ги кажеме гласно, а второ, бидејќи секогаш за другите сме