Зависност од интернет – технолошко унапредување или ментално уназадување?

Во ера во која нашите животи сè повеќе се испреплетуваат со технологијата, се појавува  тивка  епидемија  – кибер зависност. Привлечноста на дигиталното царство, со неговото  моментално  задоволување  и  бескрајните  можности,  доведе  многумина  низ лизгава патека на прекумерна онлајн ангажираност, предизвикувајќи загриженост за влијанието врз менталното здравје, врските и целокупната благосостојба.

Од моментот кога ќе се разбудиме до моментот кога ги затвораме очите ноќе, екраните доминираат во нашите животи. Социјалните медиуми, онлајн игрите и постојаниот проток на известувања на нашите паметни телефони повикуваат, создавајќи паралелен универзум од кој е тешко да се избегне. Се поставува прашањето: дали имаме контрола над нашите уреди или тие стекнале контрола над нас? Последиците од сајбер зависноста се  недостижни. Проблемите со менталното здравје, вклучително и анксиозноста и  депресијата,  често  го  одружуваат  продолженото  време  на  екранот. Односите може да станат напнати бидејќи поединците им оддаваат приоритет на виртуелните врски пред интеракциите лице-в-лице. Продуктивноста во академската и професионалната сфера може да се намали, а проблемите со физичкото здравје, како што се оштетување на сетилото за вид и појава на деформитети при седечка работа, стануваат сè почести и почести.

Во борбата против кибер зависноста, клучно е да се најде рамнотежа. Поттикнувањето на активности кои не налагаат  користење  на  интернет,  како  што  се  спортови,  хоби  и социјални настани, станува клучно за прекинување на циклусот на постојана онлајн ангажираност.  Станува збор  за  враќање  на  контролата  врз нашите животи и повторно откривање на богатството на реалниот свет надвор од екраните.

Оддавањето на вредност на електронските уреди поврзани на интернет одзема од квалитетот врз нашиот живот. Избирањето на онлајн активности пред активностите со физичко присуство доведува до уназадување на нашите ментални, комуникациски и социјални вештини. Почестата употреба на нашата самоконтрола би довела до унапредување и зајакнување на нашите карактерни црти како и градење на индивидуални личности.

Автор: Дамјан Атанасоски, ученик во СОУ „Ѓорче Петров” – Прилеп